Uzrok bolesti
Uzročnici su Leptospire.
Prirodni rezervoar i izvor infekcije su glodari (pacovi, miševi, voluharice),
domaće životinje (pas, goveče, svinja, konj), divlje životinje (šakali, lisice,
slepi miševi). Inficirane životinje izlučuju leptospire mokraćom u spoljnu
sredinu odakle se čovek inficira preko povreda na koži a ređe preko sluzokože respiratornog
trakta, konjunktiva ili digestivnog trakta. Iz tih razloga su leptospiroze
često profesionalna oboljenja ljudi koji rade na pirinčanim poljima, mesara,
farmera, ribolovaca. Interhumani prenos je izuzetno redak.
Klinička slika
Nakon inkubacije od 7-14 dana
bolest protiče kroz dve faze.
Prva faza bolesti je
septikemična faza. Traje 4-9 dana i karakteriše se naglim početkom bolesti u
vidu groznice, jeze, temperature septičnog tipa, glavobolje i bolova u
mišićima. Bolovi u mišićima listova i slabina koji se javljaju su veoma
patognomonični. Prisutna je anoreksija i povraćanje. Mogu da se jave i znaci
oštećenja jetre, centralnog nervnog simptoma, bubrega, pluća,
gastrointestinalnog trakta. Izgled bolesnika u ovoj fazi je karakterističan.
Jaka prokrvljenost konjunktiva podseća na zečje oči. Bolesnik je dehidriran,
intoksikovan, sa sniženim krvnim pritiskom. Na kraju ove faze temperatura brzo
pada, nastaje kratkotrajan asimptomatski period od 1-3 dana.
Zatim porast temperature
označava drugu fazu-imunu fazu koja je u stvari faza organolokalizacije infekta
i u kojoj se javljaju specifična antitela a leptospire nestaju iz krvi i
likvora.
Weilova bolest-težak oblik
leptospirozne infekcije kod koga se pored teških toksemičnih simptoma javljaju
znaci insuficijencije jetre i bubrega već od trećeg do šestog dana bolesti.
Počinje naglo skokom temperature do 40 stepeni, jezom, bolom u mišićima.
Javljaju se žutica, uvećanje jetre, porast bilirubina i aminotransferaza.
Bubrežna oštećenja se manifestuuju proteinurijom, azotemijom i piurijom
(prisustvo proteina, azotnih materija i gnoja u mokraći). Hemoragijske
manifestacije koje su podledica difuznog vaskulitisa se javljaju u vidu
epistakse (krvarenja iz nosa), hemoptizija (iskašljavanje krvi), hematemeze (povraćanje
krvi), melene (krv u stolici), hematurije (krv u mokraći).
Dijagnoza
Postavlja se na osnovu kliničke
slike, krvne slike (povišen broj belih krvnih zrnaca, neutrofila, povišena
sedimentacija, povišene aminitransferaze). Potvrđuje se izolacijom leptospira
iz krvi, likvora i urina.
Lečenje
Sprovodi se penicilinom, a kod
osetljivih se primenjuje doksiciklin.
Povezani tekstovi:
Broj komentara: 0
Vaš komentar nam je veoma dragocen, molimo upišite ga ovde