Uzrok nastanka
Izazivač je Chlamydia trachomatis-serotipovi L1, L2, L3. Hlamidije mogu prodreti samo kroz oštećenu kožu i sluzokožu, tako da su ulazna vrata mikrolezije, najčešće na genitalijama.
Klinička slika
LV ima rani i kasni stadijum bolesti. Inkubacija traje od 10 do 30 dana, mada nekada može trajati i duže.
Rani stadijum: primarna lezija se pojavljuje u vidu sitne papule koja vrlo brzo prelazi u vezikulu, a zatim u eroziju ili plitku ulceraciju. Lokalizovana je uglavnom genitalno i to kod muškaraca na spoljašnjim genitalijama, dok kod žena može biti i u vagini i na cerviksu. Kako je primarna lezija bezbolna, i povlači se u roku od nekoliko dana, vrlo često ostaje neprimećena.
Regionalni limfadenitis je glavni simptom ovog oboljenja i javlja se 2 do 4 nedelje posle primarne lezije. Kod muškaraca su zahvaćene najčešće ingvinalne limfne žlezde, a kod žena ilijakalne i anorektalne. Limfne žlezde se postepeno uvećavaju, zbog periadenitisa srastaju međusobno, a i sa kožom iznad njih. Zahvaćena koža je otečena, eritemna ili lividna. Dolazi do razmekšanja žlezda i formiranja fistula, kroz koje secernira obilan sekret. Limfadenitis može biti praćen opštim simptomima u vidu opšte slabosti, anoreksije, obilnog znojenja, bolova u zglobovima i mišićima. Posle 8 do 12 nedelja proces se smiruje, a na mestima fistula formiraju se čvrsti fibrozni ožiljci.
Kasni stadijum: nastaje posle perioda od tri do deset godina posle zaraze, zbog prelaska infekcije sa limfnih žlezda na okolna tkiva. Češće se javlja kod žena. Opisane promene u ovom stadijumu nalaze se u genitalnom, analnom i rektalnom području. Genitalne lezije su najčešćče elefantijaza penisa ili vulve, koja nastaje usled zastoja u cirkulaciji limfe, a može biti udružena sa hroničnim, bezbolnim ulceracijama. Takođe mogu nastati uretrovaginalne i retrovaginalne fistule, kao i oboljenja okolnih organa. Anorektalne lezije se manifestuju proktitisom koji može dovesti do strikture rektuma, zatim se mogu javiti perirektalni apscesi, rektovaginalne i analne fistule, kada dolazi i do pogoršanja opšteg stanja.
Dijagnoza
Postavlja se na osnovu anamneze (boravak u tropskim zemljama), kliničke slike, a potvrđuje se laboratorijskim testovima. Najznačajniji su reakcija vezivanja komplementa, kultivisanje uzročnika, mikroskopski nalaz hlamidija u razmazu gnoja i Freiev intradermalni test.
Lečenje
Primenjuje se antibiotska terapija. Ordiniraju se doksiciklin, tetracikliniu, eritromicin 10-14 dana.
Kod koga da zakažem dermatološki pregled?
Povezani tekstovi:
Neki od faktora koji mogu biti uzrok atopijskog dermatitisa...
Bezopasni mladež i opasni melanom nisu srodni. Boja im je če...
Supurativni hidradenitis (SH), oboljenje poznato i pod naziv...
Juvenilni dermatomiozitis je zapaljensko oboljenje mišića, k...
Broj komentara: 0
Vaš komentar nam je veoma dragocen, molimo upišite ga ovde