Deca sa genetskom varijacijom, izazvanom nedostatkom dela DNK, imaju nezaustavljivu želju za jelom i veoma rano u životu dobijaju prekomernu kilažu, pokazuje istraživanje britanskih naučnika.
Grupa britanskih naučnika je, ispitujući genom i gen (skup genskog materijala kodiranog u DNK) 300 dece obolele od teškog oblika gojaznosti, otkrila genetski uzrok tog oboljenja, objavio je francuski nedeljnik "Nuvel observater".
Taj uzrok se dovodi u vezu sa većim brojem kopija jednog ili više gena u genomu, a broj može da varira od osobe do osobe, bilo zbog gubitka ili dupliranja segmenata DNK.
Britanski naučnici na čelu dr Sadafom Farukijem sa Univerziteta u Kembridžu i dr Metom Harlom iz institute "Velkam Trast Sanger" (WTSI) su otkrili da određeni delovi DNK nedostaju kod gojazne dece, u poređenju sa genomom 7.000 ostale dece normalne telesne težine.
Najčešći gubici se nalaze na 16. hromozomu, posebno na genu SH2B1 koji ima značajnu ulogu u regulisanju nivoa šećera u krvi i lučenju hormona koji se zove leptin, odgovornog za osećaj gladi, istakli su britanski naučnici.
Deca zahvaćena tom genetskom varijacijom imaju nezaustavljivu želju za jelom i veoma rano u životu dobijaju prekomerne kilažu. Višak kilograma i mršavljenje je problem koji može da ostavi i traumu u ovom priodu života.
Britanski naučnici se nadaju da će njihovo istraživanje omogućiti bolje razumevanje gojaznosti.
Rezultati ovog istraživanja objavljeni su u naučnom časopisu „Nejčer".
Grupa britanskih naučnika je, ispitujući genom i gen (skup genskog materijala kodiranog u DNK) 300 dece obolele od teškog oblika gojaznosti, otkrila genetski uzrok tog oboljenja, objavio je francuski nedeljnik "Nuvel observater".
Taj uzrok se dovodi u vezu sa većim brojem kopija jednog ili više gena u genomu, a broj može da varira od osobe do osobe, bilo zbog gubitka ili dupliranja segmenata DNK.
Britanski naučnici na čelu dr Sadafom Farukijem sa Univerziteta u Kembridžu i dr Metom Harlom iz institute "Velkam Trast Sanger" (WTSI) su otkrili da određeni delovi DNK nedostaju kod gojazne dece, u poređenju sa genomom 7.000 ostale dece normalne telesne težine.
Najčešći gubici se nalaze na 16. hromozomu, posebno na genu SH2B1 koji ima značajnu ulogu u regulisanju nivoa šećera u krvi i lučenju hormona koji se zove leptin, odgovornog za osećaj gladi, istakli su britanski naučnici.
Deca zahvaćena tom genetskom varijacijom imaju nezaustavljivu želju za jelom i veoma rano u životu dobijaju prekomerne kilažu. Višak kilograma i mršavljenje je problem koji može da ostavi i traumu u ovom priodu života.
Britanski naučnici se nadaju da će njihovo istraživanje omogućiti bolje razumevanje gojaznosti.
Rezultati ovog istraživanja objavljeni su u naučnom časopisu „Nejčer".
Povezani tekstovi:
Prevencija je i redovna higijena koju detetu održavamo blagi...
Kada je dete na restriktivnom režimu ishrane, ne može pravil...
Bebe na svet dolaze sa nerazvijenim kukovima, a uloga pedija...
Rast je veoma složen i dinamičan biološki fenomen, ali je st...
Vaš komentar nam je veoma dragocen, molimo upišite ga ovde