Deformiteti stopala

U narodu, stopala se dele na izdubljena, normalna, spuštena i  ravna. Međutim, u medicinskoj praksi poremećaji stopala prema položaju delimo na :

• addukcija prednjeg dela stopala
• supinatorna iskretanja prednjeg dela stopala
• varus položaj pete
• skraćenje Ahilove tetive
• produbljenje dugog luka svoda

Grill (1996.) i Dimeglio (1995.) definišu poremećaj stopala:

Tip 1

Korekcija do neutralnog položaja. Skraćenost Ahilove tetive je minimalna, a stopalo ne dopušta potpunu pasivnu dorzalnu fleksiju. Čak 90%, pa i više, lečenje je korektivno i leči se konzervativnim putem

Tip 2
 

Klupčasto stopalo pokazuje delimičnu korigovanost u smislu ušiljenog stopala. Adukcija prednjeg dela stopala je smanjena i korektabilna, nema poprečne tabanske falte, supinacija je smanjena i iznosi oko 20% . Prognoza lečenja je dobra. Konzervativnim načinom u 33% klupčastih stopala je izlečeno (Demeglio 1995).  
 

Tip 3

Uklješteno stopalo sa subtalarnom rotacijom koja dopušta minimalna korektivnost. Korekcija prednjeg dela stopala je moguća. Položaj supinacije je oko 40 stepeni. Celih 35% ovih deformiteta rezistentni su na korekciju.

Tip 4

Karakteriše se rigidnim kratkim stopalom subtalarno je komletno dislocirano i sa vrhom stopala je povezano. Varus pozicija iznosi 45 stepeni, i nastaje jedna duga i upečatljiva poprečna falta na sredini stopala. Svi zglobovi su čvrste kontrakture. Ovaj poremećaj je redak i sreće se u 12% svih klupčastih stopala i praktično je nekorektibilna (Demeglio).

Dijagnostika

U dijagnostici je najvažnije uzeti pravu anamnezu (da li ima bolove, i od kada, da li se bavi nekim sportom i koliko je to aktivno, koje je sve bolesti preležao, kakav je porođaj bio i kompletnu porodičnu anamnezu). Nakon toga treba izvršiti inspekciju stopala i proceniti gde je najveći pritisak kod opterećenja i hoda. Nakon toga ispitati mišiće koji su direkno odgovorni za deformitet, a to su gornji i donji pripoji mišića potkolenice (procenjuje se njihov odnos). Obavezno kod prvog pregleda uraditi, a i kasnije, po tri plantograma, analizirati podometar, uraditi radiografski snimak i na kraju izračunati indeks stopala i njegov deformitet, uporediti ga sa radiografskim snimkom.

Merenje deformiteta stopala - plantogram

Najpoznatija metoda je Thompsoova metoda koja glasi : A/b x 100=......% .

Kod opredeljivanja poremećaja koristimo:

• Prvi stepen od 1 do 30%,
• Drugi stepen od 30 do 60 %
• Treći stepen je preko 60%

Postoji metoda, po ruskim autorima, koja je za praksu najpogodnija.

Postoji i još jedna praktična metoda merenjem dužine i visine stopala (od zemlje do gornje ivice čunaste kosti) i izračunavanje indeksa.

Indeks = visina od zemlje x 100/ dužina stopala u cm. Normalno ovaj indeks iznosi 29 –31, ako je indeks manji i stopalo je spuštenije i obrnuto.

Pri spuštanju svoda, stopalo može da se raspline usled popuštanja mišićno - vezivnog aparata stopala.