Operacija kičmenih pršljenova bez noža - perkutana vertebroplastika

Metoda lečenja preloma pršljena

Perkutana vertebroplastika (PVP) je metoda iz grupe interventne radiologije (minimalno invazivnih tehnika koje se rade pod kontrolom rendgenskog zračenja) koja se primenjuje u lečenju bolnih preloma pršljenskih tela vratnog, grudnog i slabinskog dela kičmenog stuba.

Kompresivni prelomi pršljenskih tela nastaju kao posledica slabljenja njegove gradje odnosno gubitka koštanog tkiva što rezultira smanjenom čvrstinom. Najčešći uzrok ovih promena je osteoporoza. Neretko, ovakvi prelomi pršljenskog tela su prvi klinički znak osteoporoze.

Broj ovakvih preloma koji se godišnje javljaju u SAD je oko 250 000. Isto tako ukoliko su pršljenska tela zahvaćena metastazama malignih tumora ili benignim tumorima krvnih sudova doći će do razaranja koštanog tkiva sa takođe posledičnim smanjenjem njegove čvrstine. U tako izmenjenim uslovima, moguće je da pri minimalnim traumama kao što su pokreti, naglo sedanje ili lakši padovi, dodje do tzv. kompresivnog preloma pršljenskog tela odnosno smanjenja njegove visine.

Nastanak preloma praćen je bolovima koji se pojačavaju pri sedenju, hodu i obavljanju svakodnevnih aktivnosti.

Do pre 20ak godina lečenje je bilo sastavljeno od nekoliko raspoloživih metoda: terapija lekovima, fizikalna terapija i hirurški zahvati stabilizacije kičmenog stuba. Međutim, rezultati ili nisu bili zadovoljavajući ili se terapija (hirurška) bila skopčana sa značajnim brojem intra i postoperativnih komplikacija.

Prvi pokušaj, koji se na sreću pokazao uspešnim, interventno-radiološkog tretmana ovog oboljenja izveden je 1984. (Darmond i Galiberd) i od tada je broj intervencija koje se u svetu izvode u neprekidnom porastu.

Način izvođenja metode