Taijiquan

Taijiquan je veština koja u sebi ujedinjuje više komponenti. To je sportska i borilačka veština, deo integrativne medicine i životna filozofija. Objedinjuje različite fizičke, duhovne tehnike i filozofske pristupe. Taijiquan istovremeno tretira telo i duh i u sebi ujedinjuje sva fundamentalna znanja potrebna za to.

U Taijiquanu kao sveobuhvatnoj holistiškoj metodi se ne može odvojiti metoda rehabilitacije od borilačke veštine. Mora u sebi da sadrži sve te elemente, jer se bez toga svodi na prazne usporene pokrete - usporenu fiskulturu.

Od kada datira?

Kao borilačka veština korene nosi negde oko 530. god. p.n.e. od učitelja Ta Mo - Bodi Darme. Kako je taijiquan nastajao u manastirima, duboka usmerenost ka sebi darivala je miran duh monasima koji su pronalazili najprirodnije i najzdravije načine jačanja i treniranja tela, ali i duha.

Drevni kineski filozofi su shvatili da je energija koja nam udahnjuje život je deo energije Univerzuma. Neprekidni tok i razmena te energije obezbeđuje tok života, a bolest nastaje neravnotežom između unutrašnjeg i spoljašnjeg okruženja, tj. poremećajem cikličnog kruženja, razmene. Na tim osnovama je nastao Taijiquan, savršeni sistem za održavanje zdravlja, ali i unutrašnje harmonije i mira.

Pokret kao osnova

Pokret u Taijiquanu predstavlja način da tok energije sprovedemo kroz naše mišiće, um, emocije i duh. Kada vežbate Taijiquan morate biti svesni tog neprekidnog toka, cikličnog kretanja, jer se napajanje isceljujućom energijom - upravo dešava kroz to kruženje. U izvođenju pokreta, koliko god on izgledao lak i jednostavan, učestvuje celo telo i celokupna svest.
 
Vežbanje Tajiquana ne traži posebne fizičke predispozicije, mišićnu snagu, kondiciju, određene godine, ili zdravstveno stanje. Kroz Taiji gradimo nove temelje zdravlja. Učimo da se oslobađamo napetosti, stičemo unutrašnju kondiciju i snagu, savršeno zdravlje, vitalnost i dugovečnost. Naučićemo da postanemo lagani, gipki i snažni, da se krećemo celim telom, slobodno i u skladu sa zakonima i energijama prirode. Koliko je to složen sistem, ukazuje i činjenica, da sam naziv u sebi sadrži više pojmova koji se mogu tumačiti sa različitih nivoa dostignuća vežbača.

Taiji je naziv za krajnji princip u kineskoj filozofiji, prikazan simbolom Jina i Janga. To je i naziv za dijagram koji je simbol Taijiquana. Quan na kineskom znači šaka, pesnica, ali i kretanje, vežba. Na dubljem nivou tumačenja, quan označava kontrolu nad vlastitim pokretima i prisutnost snage uma, kao pokretačke sile svih fizičkih akcija. Znači, u nekom slobodnom prevodu Taijiquan bi značio sistem za uravnoteženje suprotnosti pomoću fizičke aktivnosti, kontrolisane umom.

Cilj Taijiquana

Prvi cilj i nivo vežbanja je preventiva i lečenje fizičkog tela. Blago i neagresivno angažuje sve mišiće, razgibava i učvršćuje tetive, ligamente i zglobove. Jača koštano-mišićni sistem, ublažava deformacije i bolesti kičme, povećava gipkost, produbljuje disanje, poboljšava krvotok, jača srce i uravnotežava rad žlezda sa unutrašnjim lučenjem. Kroz blage unutrašnje i spoljne pokrete podstiče rad unutrašnjih organa. To obezbeđuje poboljšanje i očuvanje zdravlja, povećanje fizičke kondicije, oslobađa od psihifizičkog zamora i napetosti.

Drugi cilj, a i nivo vežbanja zahteva više ulaganja kako na fizičkom, tako i na mentalnom planu. Kroz lagane i kružne pokrete, relaksirano abdominalno disanje i usmerenje uma, se pobuđuju i uravnotežavaju energije tela. Uspostavlja se mir i harmonija u telu i umu. Čovek stiče svest o svom telu i energijama u - i oko njega. Stalna svesnost o tome, aktivira životnu energiju. Stiče se moć i snaga koja se javlja kada se svest i telo ujedine i kada to dovede do usresređenosti na jednu tačku. Taj nivo nije (ili je teško) moguće postići bez dubljeg razumevanja filozofske osnove taijia i bez poznavanja i praktikovanja sličnih tehnika, koje se bave zakonitostima razvijanja i kretanja energije.

Na najvišem nivou praktikovanja taiji prerasta u sagledavanje i iskustveni doživljaj vlastite suštine. Postaje ne sredstvo, već način primene taoističke filozofije kroz pokret, kretanje, kroz život. Postaje put ka sveukupnoj svesnosti. Krajnji cilj taiji-a nije prosvetljenje, nego sjedinjenje onog što je po svojoj prirodi Jedno.