Piopneumotoraks

Piopneumotoraks može biti posledica limfohematogene infekcije iz udaljenih gnojnih ognjišta ili posledica primarnih gnojnih oboljenja pluća, najčešće bakterijske pneumonije, gnojnih bronhiektazija i cista, TBC, apscesa pluća ascedentnog karcinoma, tromboflebitisa plućnih vena, intrapleuralne penetracije stranog tela iz bronha i dr.

Klinička slika

Piopneumotoraks čini, pored vazduha i tečnost makroskopski gnojavog izgleda i konzistencije u kojoj se mikrposkopski ustanovljava masa deskvamiranih ćelija, leukocita i bakterija.

Kliničku sliku označavaju:  torakalni bol, dispneja (otežano disanje), znojenje, gubljenje apetita, propadanje telesne mase, a usled intoksikacije kolaps , bledilo, subikterus.

Hronični piopneumotoraks, trajna gnojna bronhopulmonalna fistula se smatra jednom od najtežih komplikacija oboljenja pluća, pleure i bronha. Najčešće dugotrajne tegobe obolelih su uporan kašalj, iskašljavanje gnojavog ispljuvka različitih količina, osobina i izgleda, torakalni bol, dispneja, gubljenje telesne mase, gastrointestinalne tegobe, epizode febrilnosti, bledilo, subikterus, glavobolja, znojenje, znaci popuštanja desnog srca i amiloidoze. Oboljenje doživotno traje i brojne su piogene i degenerativne komplikacije pluća i vitalnih organa u obolelih.

Dijagnoza

Postavlja se na osnovu kliničke slike i pregleda, a kasnije se rade rendgenografija srca i pluća, analiza gasova u arterijskoj krvi, pleuroskopija, laboratorijska ispitivanja, citološka, mikrobiološka i biohemijska ispitivanja tečnosti iz pleuralne šupljine.

Lečenje

Jak bol se smanjuje analgeticima. Bolesnika postaviti u polusedeći položaj. Nakon hospitalizacije, daju se antibiotici. Zatim se uspostavlja trajna aspiraciona drenaža pleuralne šupljine. Zavisno od prirode sadržaja vršiće se ispiranje pleuralne šupljine i instilacija indikovanih lekova.