Sindrom hipoglikemije

Uzrok nastanka

Oboljenja u kojima se javlja sindrom hipoglikemije svrstavaju se u dve osnovne grupe, prema fazi u kojoj se ovaj sindrom ispoljava: postprandijalno (posle obroka) ili natašte.

Kada se radi o postprandijalnom sindromu hipoglikemije, najčešći uzrok je alimentarni hiperinsulinizam. U ovom poremećaju, koji se javlja najčešće kod osoba kod kojih je deo želuca ili creva odstranjen, postoji ubrzan prolazak hrane i brza apsorpcija glikoze koja izaziva porast nivoa insulina, ali u daljem toku nivo insulina sporije opada od glikemije i zbog ove nesrazmere nastaje hipoglikemija. Takođe ovaj sindrom se javlja u bolestima nepodnošenja fruktoze, galaktoze i leucina, a može biti i idiopatski-nepoznatog uzroka.

Sindrom hipoglikemije natašte može se javiti u okviru većeg broja oboljenja, koja se svrstavaju u dve osnovne podgrupe: poremećaji nedovoljnog stvaranja glikoze (nedostatak hormona-hipopituitarizam, insuficijencija kore ili srži nadbubrega, nedostatak glukagona, nedostatak enzima-glukozo 6 fosfataze, jetrine fosforilaze, piruvat karboksilaze i dr., nedostatak supstrata-ketozna hipoglikemija kod dece, teška malnutricija, trudnoća u kasnijim fazama, stečene bolesti jetre-kongestije, hepatitisi, ciroza, uremijski sindrom, lekovi i toksini-alkohol, propranolol, salicilati) i poremećaji potrošnje povećane potrošnje glikoze (stanja hiperinsulinizma-insulinom, egzogeni insulin, antitela na insulin, namerna hipoglikemija,oralni hipoglikemici, lekovi-kinin, pentamidin, stanja normoinsulinizma-ekstrapankreatični tumori, nedostatak enzima, kaheksija sa gubitkom masnog tkiva)

Klinička slika

Sindrom hipoglikemije čine dve grupe simptoma i znakova koji se javljaju  kao posledica nedovoljnog snabdevanja mozga glikozom (neuroglikopenija) ili kompenzatorne aktivacije simpatičkog nervnog sistema (adrenergijska aktivacija)

U prvu grupu se svrstavaju: glavobolja, ošamućenost, nejasan vid, nesabranost, poremećaj finih motornih radnji, konfuzija, konvulzije i, u najtežem obliku, gubitak svesti.

U drugu grupu se svrstavaju: znojenje, tremor (podrhtavanje), ubrzan rad srca, anksioznost i glad.

Dijagnoza

Za postavljanje dijagnoze sindroma hipoglikemije neophodno je utvrditi: postojanje simptoma i znakova, postojanje niskog nivoa glikemije u vreme pojave simptoma i znakova i otklanjanje simptoma, znakova i niskog nivoa glikemije posle terapije hranom ili glikozom. Kada se utvrdi postojanje sindroma hipoglikemije treba ispitati da li je prouzrokovan egzogenim faktorom, da li se javlja postprandijalno ili natašte, i odrediti uzrok nastanka.

Lečenje

Simptomatsko lečenje je uvek isto bez obzira na uzrok sindroma, i sastoji se u primeni egzogene glikoze na dva moguća načina-oralno ili intravenski. Etiološko lečenje zavisi od vrste oboljenja koje dovodi do ovog sindroma. Lečenje alimentarnog hiperinsulinizma i idiopatskog sindroma hipoglikemije se sprovodi dijetom sa visokim sadržajem proteina i niskim unosom ugljenih hidrata.

Endokrinolozi u Beogradu

• Prof. dr Božo Trbojević
• Ass. dr sci. med. Miomira Ivović
• Prof. dr Đuro Macut
• Prof dr Biljana Nedeljković Beleslin
• Dr Saša Kiković
• Prim. dr sci. med. Vesna Mijailović
• Prof. dr Mirjana Šumarac
• Dr Danijela Drašković Radojković
• Dr Goran Cvijović
• Dr Svetlana Zorić

Endokrinolozi u Nišu

• Prof. dr Boris Đinđić
• Dr Olivera Milosavljević
• Dr Nataša Perišić Mitrović